Exogen a złamania przeciążeniowe leczenie
W podpowiedzi na wiele pytań pacjentów dotyczących dolegliwości bólowych okolicy kości stopy, podudzia i uda związanych z uprawianiem sportu, zebraliśmy garść informacji na temat trudnych do diagnostyki złamań przeciążeniowych.
Przez ortopedów nazywane są złamaniami powolnymi, zmęczeniowymi stresowymi pojawiającymi się w trakcie uprawiania sportów związanych z długodystansowym biegiem, skokami lub wysiłkami asymetrycznymi golf, tenis. Przyczyną są powtarzające się obciążenia jednej lub dwu kończyn przekraczające możliwości adaptacyjne kości.
Najczęściej tego typu złamania dotyczą śródstopia np. V kości śródstopia, kości piętowej, kości skokowej. W podudziu kości strzałkowej, piszczelowej w trakcie uprawiania dyscyplin: skocznościowych, gimnastyki artystycznej, podnoszeniu ciężarów, biegów przez płotki. Najczęściej złamania dotyczą kości piszczelowej 80 procent, kości stępu 10 procent, śródstopia 5 procent oraz kości udowej 2 procent.
Rozpoznanie takich zmian w kościach jest trudne z powodu stopniowego narastania i przemijania dolegliwości bólowych, obrzęków, ucieplenia w obrębie złamania które mogą także znikać w trakcie roztrenowania lub zmniejszenia częstotliwości wykonywanego wysiłku lub zmniejszenia intensywności treningów. Dolegliwości związane z tymi złamaniami pojawiają się najczęściej pod koniec wysiłku lub po jego zakończeniu, co różnicuje go z uszkodzeniami tkanek miękkich, które dają dolegliwości bólowe kilka, kilkanaście godzin po wysiłku.
Diagnostyka opiera się na dokładnym wywiadzie i wykonaniu rezonansu magnetycznego lub scyntygrafii kości lub tomografii komputerowej, RTG.
Złamania przeciążeniowe i ich leczenie zależą od płci, wieku, lokalizacji złamania, zawodu wykonywanego przez pacjenta, dyscypliny sportowej, wagi pacjenta, długości treningu i ilości powtórzeń treningów w tygodniu itp.
Leczenie złamań przeciążeniowych obejmuje:
modyfikację intensywności treningów i ich długości,
zastosowanie wkładek ortopedycznych lub zmiana obuwia,
chodzenie o kulach łokciowych,
stosowanie ortez stabilizujących,
wyrównanie zaburzeń hormonalnych,
wyrównanie niedoborów witaminy D i wapnia.
Fizjoterapia:
ćwiczenia czynne kończyny codziennie
ćwiczenia stabilności funkcjonalnej stawu. BOSU ćwiczenia samodzielne po instrukcji fizjoterapeuty
terapia manualna 20 wizyt
ćwiczenia sensomotoryczne odtwarzające czucie głębokie 20 wizyt,
pole magnetyczne 20-40 zabiegów po 40 minut,
laseroterapia miejscowa 20-40 zabiegów
Super Indukcyjna Stymulacja (SIS) 20-30 zabiegów,
Terapia Exogenem 30-60 zabiegów po 20 minut
Kinesiology Taping
Krioterapia miejscowa 20-30 zabiegów.
Thera-Band ćwiczenia z oporem
Literatura: